Aktualnie czytane - DZIEDZICTWO ORCHANA - Aline Ohanesian

DZIEDZICTWO ORCHANA - Aline Ohanesian

Poruszający debiut Aline Ohanesian, która wkreowała barwną opowieść o miłości, strachu i klątwie pokoleń, osadzoną w ramach tragicznej historii Ormian w Imperium Osmańskim.

Aline Ohanesian urodziła się w Kuwejcie. W wieku trzech lat wyemigrowała z rodziną do Kalifornii Południowej. Z wykształcenia jest historyczką. Za swoją pierwszą powieść Dziedzictwo Orchana uzyskała wiele nagród.

Bardzo ciekawie napisana powieść. Jej recenzję napiszę później. Dzisiaj chciałam się skupić na walorach przyrodniczych, które możemy znaleźć w powieści.

Drzewem, które pełni tutaj ważną rolę jest Morwa.

Jest to duży krzew lub niewielkie drzewo z rodziny morwowatych. Obejmuje ona około 16 gatunków roślin występujących w strefach subtropikalnych, przede wszystkim w Azji, Ameryce Północnej i Afryce. Można ją spotkać również w Polsce.

Owoc to orzeszek niełupka otoczony mięsistymi listkami okwiatu. W zależności od odmiany może mieć barwę białą, czerwoną, purpurową, aż prawie do czarnej. Morwa rosnąca przed domem Orchana miała na pewno ciemne owoce.
Owoce wielu gatunków morwy są jadalne. Często używa się ich do ciast, likierów czy win. Najsmaczniejsze są owoce morwy czarnej i czerwonej rosnącej w Azji.
Wyciąg z morwy stosowany jest w ziołolecznictwie między innymi do leczenia cukrzycy, kaszlu i gorączki.
Liście morwy białej są pokarmem jedwabników morwowych z których kokonów uzyskuje się jedwab. Liście wykorzystuje się też do parzenia herbat,produkcji środków wspomagających odchudzanie czy stabilizujących poziom cukru i cholesterolu.
Można je rozmnażać z nasion.

Bilbil czerwonoplamy

autor zdjęcia: J.M.Garg

Gatunek małego azjatyckiego ptaka z rodziny bilbili. Gatunek występuje w Azji Południowej od Indii aż po południowo-zachodnie Chiny. Do wielu miejsc wprowadził je człowiek, dlatego uważa się je za gatunek inwazyjny.

Lubię smak moreli zerwanej wiosną z drzewa. I lubię śpiew bilbila. - Pamiętam. Śpiewa jakby był szczęśliwy, lecz jednocześnie bardzo podejrzliwy. 

Bugenwilla (Kącicierń)

autor zdjęcia: Forest&Kim Starr

Rodzaj rośliny z rodziny dziwaczkowatych. W środowisku naturalnym jest zimozielonym krzewem lub rośliną płożącą o długości nawet 12 metrów. Ma liczne ciernie.
Kwiaty niewielkie o barwie najczęściej różowej, choć można spotkać odmiany o kwiatach purpurowych, pomarańczowych, żółtych i białych.
Jest to pospolita roślina ozdobna występująca w regionach świata o ciepłym klimacie. W Polsce uprawiane jedynie w oranżeriach lub jako rośliny pokojowe. Są dość trudne w uprawie.

Opis krajobrazu: Droga do Kangal

Krajobraz przed ich oczami jest cudownym przypomnieniem jaśniejszych dni. Pofałdowane wzgórza wyglądają jak bursztynowy i nefrytowy jedwab udrapowany na ciele zmysłowej kobiety. Skrawki ziemi porośniętej purpurowymi kwiatkami dekorują zaokrąglone szczyty, a dywan trawy o miodowej barwie pokrywa większość ziemi, dzięki czemu maszerujący ludzie nie idą już w tumanach kurzu. s. 196

cdn....