Niechciana prawda - Kołakowska Agata

Autor: Kołakowska Agata

Tytuł: Niechciana prawda

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Rok wydania: 2012

Stron: 336

ISBN: 978-83-7839-387-0

Moja ocena: 6/6

„Wiedzieć o nim, a zobaczyć go. Dwie różne sprawy. I choć jesteśmy już z byłym mężem po rozwodzie i prowadzimy dwa osobne życia, których nie łączy nic poza dzieckiem, to jednak zobaczyć tę pierwszą iskrę, od której rozgorzał cały pożar... Uczucie trudne do opisania. Widziałam na własne oczy mężczyznę, którego kocha mój były mąż i dla którego mnie zostawił. Co powiecie, kiedy Wam wyznam, że okazał się fryzjerem, który ścinał moje włosy?” s.206

Agata Kołakowska jest mieszkającą we Wrocławiu autorką powieści obyczajowych. Do tej pory ukazały się „Patrycja”, „Przyjaciółki”, „Siódmy rok”. Jej najnowsza powieść „Niechciana prawda” ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i Spółka.

Główną bohaterką powieści jest Beata. Młoda kobieta to szczęśliwa mężatka i mama dwunastoletniego syna Bartka. Rodzina jak każda Marek jest szanowanym prawnikiem, a Beata prowadzi własną kwiaciarnię.

Nagle na bohaterkę spada niespodziewana informacja. Jej mąż informuje ją o tym, że odchodzi od niej. Zostawia ją dla nowej miłości – mężczyzny. Tłumaczenie, że jest to miłość jego życia, nie satysfakcjonuje dziewczyny, wręcz przeciwnie. Fakt, że mąż zostawia ją dla mężczyzny, że okazuje się, że żyła przez wiele lat z homoseksualistą sprawia jej ból. Kobieta czuje się poniżona i odrzucona. Wali się cały jej świat. Teraz musi zbudować nowy świat dla siebie i dla syna, który bardzo odczuł zdradę jego ojca i rozwód rodziców. Czy jej się to uda?

Powieść „Niechciana prawda” to wspaniale napisana obyczajówka, przedstawiająca sytuację, która mogłaby przydarzyć się każdemu z nas.

Bardzo dużo ostatnio mówi się na temat osób żyjących w związkach homoseksualnych. Ich traktowanie w społeczeństwie jest różne. Nadal jednak mają oni więcej przeciwników niż zwolenników. Może dlatego takie zachowanie męża naszej bohaterki. Marek bał się przyznać do swojej inności. Widząc jak społeczeństwo reaguje na homoseksualistów postanowił się ukrywać pod przykrywką związku z kobietą. Ich małżeństwo z boku wygląda przecież normalnie. Ujawnić się pomaga mu dopiero Marcin. Miłość na którą czekał całe życie. Ale jak teraz ułożyć sobie życie, wiedząc, że nienawidzi cię własny syn, była żona a i współpracownicy patrzą na ciebie potępiającym wzrokiem.

Jak zareagowała na całą sytuację Beata? Dla niej był to szok. W pierwszej chwili szukała pocieszenia w alkoholu, jednak w odpowiednim momencie pomogła jej przyjaciółka. Uświadamia jej, że musi uporać się z tym poniżeniem i wielkim problemem, że ma syna dla którego musi być twarda i pokazać mu, jak ważne jest by umieć podnieść się po porażce.

Autorka pisze świetnie. Opisaną sytuację przedstawia nie tylko ze strony bohaterki. Widzimy jak z wyrzutami sumienia boryka się Marek, jak nastoletni Bartek próbuje zrozumieć decyzję ojca, wybaczyć mu i jak bardzo za nim tęskni. Po raz kolejny również przekonujemy się, jak ważna jest w naszym życiu przyjaźń. Pani Agata bardzo wyraźnie przedstawia nam emocje bohaterów ich próbę uporania się z nową sytuacją, obawy i pretensje pod swoim adresem i całego świata jak to w życiu bywa. Podobało mi się bardzo, że autorka pokazała nam, że sytuacja, która teraz wystąpiła jest trudna dla obydwu partnerów, o czym często zapominamy.

Akcja powieści rozwija się stopniowo, dzięki temu trudno jest się od niej oderwać. Poznajemy nowe perypetie bohaterów i ich przyjaciół. Ciekawym rozwiązaniem jest również wprowadzenie przez autorkę znaczenia blogów we współczesnym świecie. Po tym jak Beata opisała na blogu swoją historię „Większość internautów kpiła zgodnym oburzeniem. Część komentarzy mocno odbiegała od poprawności politycznej. Spora nie spełniała ogólnie przyjętych norm obyczajowych. Większość internautów jednak starała się dodać jej otuchy i zachęcić do życia. Beacie robiło się ciepło na sercu, kiedy czytała „trzymaj się”, „zasługujesz na prawdziwe szczęście”, „zapomnij, znajdź lepszego i żyj!”. Obcy ludzie. Bezinteresownie poświęcali swój czas, żeby ją wesprzeć.” s. 171

To prawda, czasami obcy ludzie potrafią nam pomóc bardziej, niż bliscy. Sama kiedyś się o tym przekonałam.

„Niechciana prawda” to wspaniale napisana powieść, która pozwala nam uwierzyć w to, że trzeba dążyć do własnego szczęścia i jego poszukiwać. To książka poruszająca niezwykle intymną strefę naszego życia. Skłaniająca nas do przemyśleń.

Bardzo się cieszę, że odkryłam tak wspaniałą polską pisarkę. Z przyjemnością sięgnę po inne jej powieści.

Książkę serdecznie polecam. Myślę, że spodoba się ona wielu czytelnikom, zwłaszcza lubiącym książki o problemach z którymi borykają się współcześni ludzie.

Książka przeczytana w ramach wyzwania