Jak być aniołem czyli o sztuce towarzyszenia innym ludziom

-->

Autor: Elftraud von Kalckreuth

Tytuł: Jak być aniołem czyli o sztuce towarzyszenia innym ludziom

Tytuł oryginalny: Engel fur andere. Auf Rafaels Spuren

Tłumaczenie: Jarosław Dudek

Wydawnictwo: WAM

Rok wydania: 2012

Stron: 176

ISBN: 978-83-7767-134-4

Moja ocena: 4,5/6

„Dla anioła zawsze jest odpowiednia pora, żeby przyłączyć się do człowieka. Ale szczególnie wtedy, kiedy człowiek osiąga przysłowiowe dno, kiedy szamoce się w ponurym zaułku, kiedy wszystko wydaje mu się tak ciemne i beznadziejne, że nie chce już dłużej żyć w taki sposób” s.18

Elftraud von Kalckreuth – niemiecka pisarka i prezenterka telewizyjna urodzona w 1937 roku w Breslau (Wrocław). Ukończyła filozofię i historię sztuki. Swoją wiedzę poszerzała w USA na warsztatach z psychoterapii (terapia Gestalt) W 1998 roku uzyskał dyplom z analizy egzystencjalnej i logoterapii. Pracowała nie tylko jako terapeutka, ale również prezenterka telewizyjna i próbowała swoich sił jako aktorka. Jest wolontariuszką w ruchu hospitacyjnym. Swoje doświadczenia z pracy jako wolontariusz skłoniły ją do napisania swojej pierwszej książki wydanej w 2001 roku. Obecnie jest autorką paru książek o chrześcijańskim życiu i medytacji.

„Jak być aniołem czyli o sztuce towarzyszenia innym ludziom” jest czymś w rodzaju poradnika dla chrześcijańskich duchowych przewodników. Może posłużyć jako pomoc ludziom w przełomowych punktach ich życia, kiedy przechodzą jakiś kryzys.

Cała książka opiera się na księdze Tobiasza. Księga Tobiasza to księga dydaktyczna wchodząca w skład Starego Testamentu. Księga opowiada o dziejach ojca i syna Tobiasza. Gdy Tobiasz-ojciec ulega wypadkowi i traci wzrok, prosi Boga o śmierć. Przypomina sobie jednak, że jego przyjaciel jest mu dłużny dziesięć talentów srebra. Wysyła więc swojego syna Tobiasza do Medii by odebrał dług. W podróży towarzyszy mu Azariasz (anioł Rafał). Podczas podróży anioł namawia swego towarzysza do ślubu z Sarą (ona też chce umrzeć), pomaga uwolnić ją od złych myśli i poddaje sposób jak uleczyć ślepotę ojca. Tobiasz nie wie, że towarzyszący mu Azariasz jest aniołem zesłanym przez Boga.

W swojej książce autorka pokazuje nam, że Aniołem może okazać się ktoś z ludzi, który pojawi się na drodze naszego życia i towarzyszy nam dłużej lub krócej. „Są Aniołowie Stróżowie, którzy nam towarzyszą przez całe życie. Są wreszcie i tacy aniołowie, którzy się pojawiają przy nas w stosownym momencie, aby nam pomóc lub być z nami przez pewien czas.” s. 10

Autorka podkreśla, że idąc z drugim człowiekiem przez jakąś chwilę, możemy się albo wzmacniać, albo tracić dużo energii; możemy być dla siebie inspiracją lub się odrzucać. Przebywanie z drugim człowiekiem może dać wiele radości lub być tylko stratą czasu. Towarzyszem życia mogą być również książki. „niektóre z nich pojawią się w odpowiednim czasie, by pomóc naszym myślom na drodze, która jest przed nami, albo też wyprowadzić nas bezpiecznie ze ślepej uliczki. Również książki mogą trwonić nasz czas albo dostarczać radości. Niektóre książki są z nami przez całe nasze życie.” s.11

Taką książką dla Elftraud von Kalckreuth jest Księga Tobiasza. Autorka nie chce tutaj analizować dzieła. Jej celem jest spojrzenie trzeźwym wzrokiem na jej historię życia i wpisanie jej doświadczeń w biblijną historię. Księga Tobiasza mówi o zwyczajnych, codziennych sprawach; mówi o procesie dojrzewania i uczenia się, o przemianie, o rozważnym traktowaniu sytuacji kryzysowych, o uzdrowieniu, o spotkaniu ze strachem i o doświadczaniu wiary. W Księdze Tobiasza autorka znalazła pomoc i wsparcie dla swojej osobistej drogi. Spotkanie z bohaterami Księgi dodało jej odwagi. Dlatego chce się tym podzielić z czytelnikiem.

Książka podzielona została na rozdziały, w których autorka skupia się na różnych zagadnieniach naszego życia i szuka odniesienia w Księdze Tobiasza. Porusza m.in. takie tematy jak: Utrata sensu, czyli pragnienie śmierci; zaufanie; wyzwanie czyli mocowanie się ze strachem; relacje czyli patrzenie oczyma miłości; samodzielność; radość; uzdrowienie; pożegnanie czy odkrywanie sensu swojego życia.

Mi osobiście najbardziej podobały się słowa autorki dotyczące pisania pamiętników (blogów, dzienników). Kiedy piszemy, to nigdy nie jesteśmy osamotnieni i opuszczeni w swoich myślach.

„Pisanie jest więc sposobem unikania samotności w tym czasie, kiedy nie mamy nikogo, kto bym nam towarzyszył; pisanie może okazać się dla nas aniołem”. s.156

Poradnik „Jak być aniołem czyli o sztuce towarzyszenia innym ludziom” czytało mi się bardzo fajnie. Dzięki lekturze miałam okazję do wielu przemyśleń i wyciągnięcia wniosków ze swojego życia. Pomogła mi ona również w moich postanowieniach wielkopostnych. Niestety przeszkadzała mi nieznajomość Księgi Tobiasza. Zwykłe streszczenie w internecie na pewno nie oddało całego przesłania tej opowieści. Osobiście wrócę jeszcze do tej książki po przeczytaniu omawianej księgi ze Starego Testamentu.

Serdecznie polecam zapoznanie się z książką „Jak być aniołem czyli o sztuce towarzyszenia innym ludziom”, każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Scena z księgi: anioł Rafał i młody Tobiasz

 Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu WAM i portalowi Sztukater