UŚMIECH Instrukcja obsługi - Piotr Szarota

Autor: Piotr Szarota

Tytuł: UŚMIECH Instrukcja obsługi

Tytuł oryginalny: Smile. A user`s manual.

Tłumaczenie: Marlena Dąbrowska

ISBN: 978-83-7489-423-4

Wydanie: I

Wydawnictwo: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne

Rok wydania: 2012

Stron: 133

Moja ocena: 5/6

„Uśmiech jest jedną z najpowszechniej występujących ekspresji mimicznych. Od tego, jak często się uśmiechamy i czy potrafimy to robić z wdziękiem i bez wysiłku, mogą zależeć nie tylko nasze relacje osobiste, ale także zawodowe.” s.9

Chyba nie każdy wie o tym, że prowadzi się badania nad uśmiechem. Ja trafiłam na to przypadkowo przygotowując jakąś pracę z psychologii. Szczegółowej analizy uśmiechu podjęli się psychologowie, prymatolodzy, socjologowie, antropolodzy, a nawet historycy sztuki z całego świata. Ja wprawdzie badań naukowych prowadzić nie mam zamiaru, ale z przyjemnością sięgnęłam po książkę Piotra Szaroty „UŚMIECH Instrukcja obsługi”.

Piotr Szarota jest profesorem w Instytucie Polskiej Akademii Nauk, podróżnikiem i publicystą. Napisał takie książki jak „Psychologia uśmiechu” i „Anatomia randki”.

Uśmiech w różnych sytuacjach może być oznaką życzliwości, uległości, zażenowania, a nawet złej woli. Istnieje wiele rodzajów uśmiechu. Jedne będą szczere, a inne nie. Ludzie uśmiechają się gdy są szczęśliwi, ale nie tylko. Czasami uśmiech pojawia się na naszych twarzach gdy jesteśmy zawstydzeniu, smutni, gdy czujemy się niezręcznie, a nawet wówczas gdy się nas obraża.

Może on wyrażać tak odmienne uczucia jak miłość i pogarda, duma i uległość, swoboda i skrępowanie.

Piotr Szarota w niezwykle interesujący sposób omawia powszechne wykorzystanie uśmiechu, odwołując się do badań naukowych na ten temat oraz podając wiele przykładów z życia codziennego. Wiele miejsca autor poświęca omówieniu zagadnień związanych z kulturowymi różnicami w uśmiechaniu się. Okazuje się, że uśmiech w zależności od położenia geograficznego kraju w którym przebywamy, może mieć całkowicie inne znaczenie. Dlatego czytając książkę „Uśmiech” świetnie przygotujecie się do międzykulturowych interakcji. Jednak nim tego wszystkiego się dowiecie, przeczytacie najpierw o genezie uśmiechu, jego ewolucji i początkach około dwóch milionów lat temu. Początkowo pełnił on funkcję znaku ułatwiającego rozpoznawanie partnerów chętnych do współpracy, odczytywania intencji innych. Współcześnie ewolucja wyposażyła ludzi w zdolność przybierania fałszywych uśmiechów i bezkrytyczne zaufanie w ich autentyczność może nas sporo kosztować.

Osobiście bardzo spodobały mi się informacje na temat kulturowego uśmiech. Mieszkańcy Stanów Zjednoczonych są przyjaźni wobec ludzi, których dobrze nie znają. Często są spontaniczni, rozmawiają z nieznajomymi i bez skrępowania dzielą się uśmiechem. W kulturach Azji Wschodniej uśmiech okazywany jest w sytuacjach, gdy osoba czuje negatywne – czyli społecznie destrukcyjne – emocje, na przykład złość. „Japończycy niezwykle mocno przejmują się uczuciami innych osób. Niekontrolowane okazanie emocji mogłoby kogoś zranić i zburzyć harmonię społeczną, dlatego maskowanie własnych uczuć, zazwyczaj za pomocą uśmiechu, stanowi powszechną strategię.” s.30

W krajach Ameryki Południowej i Środkowej uśmiech jest często stosowany jako strategia maskująca oraz sygnalizowaniu pozytywnego nastawienia wobec innej osoby.

Polski uśmiech zazwyczaj nie wyraża powierzchownej życzliwości, ale uczucia głębsze, i jest zarezerwowany tylko dla tych osób, które znamy i naprawdę lubimy.

Poradnik będzie również ciekawym źródłem wiedzy dla osób szukających pracy. Znajdziecie tu bardzo ciekawe informacje na temat autoprezentacji. Dowiecie się również o współczesnych sposobach używania i nadużywania uśmiechu do celów handlowych. Omówione zostanie zjawisko emocjonalnego zarażania oraz różne techniki zarządzania emocjami. Autor wyjaśni nam w jaki sposób reklamy prasowe i telewizyjne wykorzystują potencjalnie ukryty uśmiech.

Oczywiście nie mogłoby nie znaleźć się w tej pozycji ciekawych informacji o uśmiechu zalotnym. Bo to on bardzo często uświadamia nas w wyborze partnera na resztę naszego życia. Powiązany jest on z innymi gestami niewerbalnymi np. dyskretnym zerkaniem na drugą osobę. „Uśmiechy i ukradkowe spojrzenia nie tylko tworzą wymowną, teatralną sekwencję, ale także wzmacniają nawzajem swój efekt.” s. 87

„Uśmiech, obok innych sygnałów niewerbalnych, takich jak otwarta postawa, łagodny ton głosu i delikatny dotyk, został uznany za ważny wskaźnik stopnia intymności między dwojgiem zakochanych w sobie ludzi.” s.93

Uśmiech stanowi bardzo ważny element komunikacji. Może dostarczać informacji o naszym pozytywnym nastawieniu albo nastroju. Uśmiechamy się by wyrazić miłość i budować intymność podczas randkowania. Czasami próbujemy wyglądać radośnie by ukryć irytacje i trzymać złe emocje na wodzy. Uśmiech to także rodzaj społecznej kontroli, który pomagam nam wyrażać zainteresowanie nową znajomością albo przypochlebiać się komuś. Pełni więc różnorodną funkcję.

Warto więc trochę więcej się o nim dowiedzieć.

Zachęcam was do przeczytania książki Piotra Szaroty. Napisana jest ona prostym językiem, zawiera ciekawe cytaty z innych dzieł nie tylko naukowych, ale i literackich i jest wspaniałą skarbnicą wiedzy na temat uśmiechu. Bo jak sam autor pisze: „zrozumienie uśmiechu wcale nie jest takie proste. Polecam

Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi Sztukater